Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ

Η Μυοσκελετική Φυσικοθεραπεία 

​

Πολύ συχνά, συμπτώματα πόνου ή δυσχέρειας στην κίνησης οδηγούν άτομα στην αναζήτηση ιατρικής διερεύνησης.

Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να παρουσιάζονται στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης ή των άνω και κάτω άκρων. 

Η έναρξη των συμπτωμάτων μπορεί να σχετίζεται ή να μη σχετίζεται με ένα τραυματικό γεγονός. 

Συχνές διαγνωστικές κατηγορίες που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις, επικεντρώνονται στην περιοχή έκτασης των συμπτωμάτων του ασθενή. 

Οπότε στην περίπτωση προβλημάτων που σχετίζονται με τη Σπονδυλική Στήλη αναφέρονται συχνά Ορθοπεδικά ή αλλιώς Μυοσκελετικά προβλήματα:

·       Οσφυαλγίας, συσχετιζόμενης συχνά με προβλήματα μεσοσπονδυλίων δίσκων ή άλλων αρθρικών και περιαρθρικών δομών.

·       Ισχιαλγίας.

·       Αυχεναλγίας ή Αυχενικού Συνδρόμου​.

Ενώ αντίστοιχα στα άκρα συχνά προβλήματα σχετίζονται με:

·       Πόνο και κινητική δυσλειτουργία στον ώμο. Συχνά συσχετιζόμενα με προβλήματα λειτουργίας του τενόντιου πετάλου των στροφέων του ώμου και του επιχειλίου χόνδρού.

·       Επικονδυλίτιδα στην περιοχή του αγκώνα.

·       Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα στον καρπό.

·       Προβλήματα πόνου στο ισχίο, συχνά συσχετιζόμενο με εκφυλιστικές αλλοιώσεις. 

·       Πόνο στο γόνατο, τραυματικής ή εκφυλιστικής αιτιολογίας.

·       Πόνο στο πέλμα, όπως πελματιαία απονευρωσίτιδα και άκανθα πτέρνης.

​

​

Η Φυσικοθεραπευτική Διαδικασία

​

Η Μυοσκελετική Φυσικοθεραπεία αποτελεί σημαντικό άξονα ανάκαμψης στην αντιμετώπιση μυοσκελετικών προβλημάτων, τα οποία συχνά αναφέρονται και ως ορθοπαιδικά προβλήματα. 

Η διαδικασία αξιολόγησης περιλαμβάνει την βαθύτερη κατανόηση παραγόντων που αναπαράγουν τα συμπτώματα του ασθενή,  όπως επιβαρυντικές κινήσεις, στάσεις, δραστηριότητες, συνήθειες και εργονομικές συνθήκες. Παράλληλα, πραγματοποιείται αξιολόγηση του βαθμού καταπόνησης των τμημάτων του σώματος, καθώς και των μηχανισμών αναπαραγωγής πόνου. Οι παράμετροι αυτές συμβάλλουν στον εξατομικευμένο καταρτισμό παραμέτρων θεραπείας, όπως η κατάλληλη επιλογή τεχνικών, η ένταση και ο χρόνος εφαρμογής των τεχνικών, καθώς και η κατάλληλη τροποποίηση της φυσικής δραστηριοποίησης.    

Παράλληλα, η εξέλιξη του θεραπευτικού εξοπλισμού και των θεραπευτικών μεθόδων επιτρέπουν την προαγωγή του μέγιστου θεραπευτικού αποτελέσματος στο σπίτι του ασθενή. 

​

​

Τεχνικές Θεραπείας

​

Τις τελευταίες δεκαετίες πραγματοποιείται μία σημαντική διερεύνηση και μετεξέλιξη των μεθοδολογιών θεραπείας. Σε αυτό συμβάλλουν οι κλινικές μελέτες, καθώς και η εξέλιξη της κλινικής μεθοδολογίας στις διαδικασίες αξιολόγησης και θεραπείας. Με βάση αυτές τις εξελίξεις η επιλογή και παραμετροποίηση τεχνικών γίνεται με βάση στη στάθμιση του προβλήματος του συγκεκριμένου ασθενή. 

Η χρήση Δια Χειρών Τεχνικών (Manual Therapy) διευκολύνει την ακριβή παραμετροποίηση των θεραπευτικών μηνυμάτων ανά ανατομική περιοχή, ανά είδος κινητικής δυσλειτουργίας και με βάση την ποιότητα και την ένταση των συμπτωμάτων. Οι τεχνικές Manual Therapy έχουν ως βασικό άξονα την εξομάλυνση της κινητικότητας των αρθρώσεων και τη μείωση του πόνου. Στη διαδικασία αυτή εμπεριέχονται τεχνικές :

·       Mυοπεριτονιακής Κινητοποίησης και Επώδυνων Σημείων Πυροδότησης (IMTT based)

·       Αρθρικής Κινητοποίησης (Maitland Based)

·       Taping (I. Kinematic Taping A. Based)

·       Νευροδυναμικής εξομάλυνσης 

​​

Παράλληλα, η θεραπευτική φιλοσοφία επικεντρώνεται στο αιτιολογικό ρόλο της κίνησης για την πρόκληση μυοσκελετικών προβλημάτων, καθώς και στο θεραπευτικό της ρόλο για την εξομάλυνση αυτών των προβλημάτων. 

Η ανάλυση κίνησης, προσδίδει σημαντικές πληροφορίες για τον καταρτισμό του θεραπευτικού πλάνου. Ακολουθώντας τις αρχές της προσέγγισης Bobath, ο εντοπισμός της κινητικής δυσλειτουργίας αποτελεί τη βάση της διαδικασίας κινητικής επανεκπαίδευσης. Η κινητική επανεκπαίδευση υποστηρίζεται σήμερα επιστημονικά ως κεντρική  διαδικασία αποκατάστασης τόσο σε νευρολογικές όσο και σε ορθοπεδικές παθήσεις.

​

Για άρθρα σχετικά με τις διαδικασίες αποκατάστασης των μυοσκελετικών παθήσεων εδώ>>

​

​